Dlaczego na mnie nie spojrzysz? Jestem tutaj przed nim. Jestem przejrzysty czy co? W zeszłym roku widywałem go codziennie w liceum, jechaliśmy tym samym autobusem, a czasem nawet widziałem go w metrze. Ale oczywiście jest starszy ode mnie i jest teraz w college'u. I ja nie. Dlaczego życie stawia wszystko tak blisko siebie, ale jednocześnie z tak wieloma przeszkodami? Codziennie chodzę do tej samej biblioteki, żeby go zobaczyć. Czy to dobrze, żebym był szczęśliwy? Cóż, nie wiem. Wiem tylko, że w tych chwilach czuję się tak dobrze, że samemu warto jechać. Och, jak dobrze się czuję !! I nagle, pewnego dnia męczy mnie bycie takim, zawsze obawiam się, że tego nie lubię, nie witam ludzi ze wstydu. W końcu,pewnego dnia zapominam o swoich wadach i postanawiam zignorować niektóre obraźliwe komentarze z przeszłości lub nie myśleć o okropnym aparacie dentystycznym, który noszę od roku. Patrzę na niego i pytam, czy ma długopis. A on odpowiada mi uśmiechem. Wszystko było tego warte… To było 15 lat i od tamtej pory uważam, że zawsze trzeba próbować.
Laura Cordero Gonzalez
