Jak cieszyć się życiem bez poczucia winy

Zadaj sobie pytanie, czy pozwalasz sobie na radość? Praca, dzieci, prace domowe… zawsze mamy coś do zrobienia, nasz grafik jest pełen obowiązków. Ile naprawdę spędzasz w swoim dniu? „Nauczyli nas, jak żyć bardzo szybko, aw wielu przypadkach stawiać potrzeby innych przed naszymi własnymi. To uniemożliwia nam czerpanie radości i jest również szkodliwe dla naszego zdrowia fizycznego, psychicznego, emocjonalnego i duchowego ” , wyjaśnia Rut Nieves, autorka książki„ Urodziłeś się, aby się cieszyć ” (wyd. Planeta). Pójście na kolację z przyjaciółmi, zrobienie manicure, poproszenie partnera o wolne popołudnie na oglądanie serialu… to sytuacje, w których priorytetowo traktujemy przyjemność, ale kiedy to robimy, czujemy się winni. Rut Nieves jest dosadny:„Musimy się reedukować i nauczyć się, że zasługujemy na radość, doświadczanie przyjemności i nauczenie się czuć z nią spokój”.

Oznaki, że nie cieszysz się wystarczająco dobrze

Nie możesz się rozłączyć. Twój mózg nie przestaje planować, martwić się i rozwiązywać problemy.
Czujesz się przytłoczony. Z dnia na dzień to za dużo, jakbyś żonglował.
Skaczesz do minimum. Wszystko wydaje ci się irytujące i wydaje się, że świat jest przeciwko tobie.
Ból i dyskomfort Ból sam w sobie nie jest normalny. Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany w swoim ciele, udaj się teraz do lekarza.
Anulujesz plany. Nie te, do których jesteś leniwy, ale odkładasz wizytę lekarską, ponieważ masz na przykład inne rzeczy do zrobienia.

Naucz się o siebie dbać

Możesz pomyśleć, że nie masz czasu, ale tak nie jest, po prostu zachowujemy nabyte nawyki. Czas dla Ciebie nie pojawia się spontanicznie, ale musisz go szukać. Zrób listę siedmiu rzeczy, które lubisz robić, nie muszą to być duże projekty: wypij kawę, czytając gazetę, załóż maskę, idź na spacer, idź na zakupy … Kiedy masz siedem, przydziel po jedną na każdy dzień tygodnia i odpowiadający mu czas. A przede wszystkim trzymaj się tego: te spotkania ze sobą są równe lub ważniejsze niż zakupy.

Zidentyfikuj małe rzeczy, które sprawiają, że jesteś szczęśliwy i włącz je do swojej codziennej rutyny.

A skąd mam czas?

Ok, więc co mam przestać robić, żeby znaleźć czas dla siebie? Musimy zmienić nasze przekonania i postawić się w centrum. Musisz być dla siebie priorytetem, bez względu na to, ile masz pracy, partnera i rodzinę, o które musisz się troszczyć. Nie chodzi o to, że je zaniedbujesz, ale że od teraz jesteś również ważny. Bądź wobec siebie szczery i podejmuj decyzje dotyczące swojego życia. Oczywiście są zadania, które możesz udostępnić swojemu partnerowi lub innym osobom; Jeśli nienawidzisz swojej pracy lub zabiera Ci to zbyt wiele godzin, spróbuj się zmienić; że twój dom jest zawsze doskonały, nie jest koniecznością; Lub nawet zadaj sobie pytanie, czy chcesz uczestniczyć we wszystkich swoich spotkaniach towarzyskich. I pamiętaj, jak mówi Ana Kovacs, psycholog okołoporodowy : „Kiedy ktoś mówi„ nie ”, może się zdarzyć, że inni się złoszczą. To pociąga za sobą konsekwencje. Bardzo trudno jest jednocześnie zadowolić innych i siebie ”.

Postawy, które uniemożliwiają cieszenie się

Wina. Nic, co robimy, nie wydaje się wystarczające. „Powinien” to słowo, które musi zostać usunięte z naszego języka. Nie odpowiadasz za niczyje szczęście, tylko za swoje.
Nie proś o pomoc. Ludzie nie są stworzeni do samowystarczalności, nie musisz nosić wszystkiego. W taki sam sposób, w jaki nie masz nic przeciwko pomaganiu innym, poproś o to samo dla siebie.
Mówisz źle. Nasz wewnętrzny dialog zwykle opiera się na wyrzutach: zrobiłem to źle, więc to i tak jest ładniejsze ode mnie, mogłem spróbować bardziej… Jak mówią, mów do siebie tak, jak zrobiłby to twój najlepszy przyjaciel.
Nie podejmuj decyzji. Jest to główna broń do zwalczania poczucia winy. Zdecyduj, co chcesz robić, a co nie, i bądź konsekwentny. Nie każdego zadowoli, ale Twój harmonogram i dobre samopoczucie to docenią.
Nie znając cię. Wiedza o tym, jaki jesteś i wykrywanie twoich automatycznych zachowań, pozwala uniknąć właśnie tego, działając na automatycznym pilocie. Chodzi o zrozumienie, dlaczego wszystko, co robisz i myślisz. To pierwszy krok, aby być bezpieczniejszym i zadbać o siebie emocjonalnie.
Proszę innych. Chcemy, aby wszyscy byli szczęśliwi, ponieważ aprobata innych kieruje naszym życiem. Jeśli przedkładasz życzenia innych ponad własne, tworzysz wylęgarnię urazy, ciężaru, poczucia winy i presji.

Dbanie o siebie nie jest samolubne

W ostatnich latach koncepcja emocjonalnej samoopieki zaczęła mocno brzmieć w dziedzinie zdrowia psychicznego. W tym kontekście odnajdujemy książki takie jak Kindfulness autorstwa Padraiga O'Moraina (Roca Editorial) lub Proyecto Self-care Jayne Hardy (red. Zenith). Samoopieka nie polega na codziennym braniu prysznica czy dobrym odżywianiu się - traktujemy to jako coś oczywistego - ale na kochaniu siebie na tyle, aby o siebie zadbać. Jeśli nie masz wystarczająco dobrej koncepcji o sobie, możesz pozwolić innym wykorzystać siebie lub możesz włożyć całą swoją energię w dobre samopoczucie innych i nie ma już energii dla ciebie. Pierwszym krokiem jest więc dać sobie odwagę, na którą zasługujesz: jesteś fantastyczny i wystarczy.